mardi 13 mai 2014

Expulsion, exclusion... et projet (?) de société





Monsieur le Premier Ministre,
Madame la Secrétaire d'Etat à l'Asile et à la Politique migratoire,
Mesdames et Messieurs les Ministres et Secrétaires d'Etat,


Ainsi Dawadjân, un Afghan de 21 ans, a été expulsé ce samedi 10 mai au petit matin... Il avait quitté son pays après le meurtre de toute sa famille. Sa région d'origine est considérée comme dangereuse par le CGRA.
Arrêté le 25 septembre 2013 lors d'une manifestation réprimée avec violence, Dawadjân était détenu, depuis, dans le centre fermé de Steenokkerzeel...
A quelques jours des élections, vous avez donc préféré l'expulser, avec tous les risques que cela comporte pour lui.

Mais que pèse, finalement, la vie d'un jeune homme de 21 ans face aux enjeux cruciaux qui sont les vôtres ? Et quels sont-ils, ces fameux enjeux, outre le seul fait d'être (d'accéder, de rester, de s'accrocher) au pouvoir, pour le pouvoir ? En quoi consistent (vraiment) les "projets de société"  qui vous portent ?

En faisant le bilan de la législature bientôt écoulée et en le retournant dans tous les sens, je ne peux m'empêcher de songer à cette blague :
Un banquier, un électeur et un sans papiers se partagent 12 gâteaux.
Le banquier en prend 11 et dit à l'électeur : Faites gaffe, le sans papiers veut vous piquer le vôtre !

Une blague qui fonctionne également à merveille avec les chômeurs, les immigrés, les mendiants,...

55.000 chômeurs (ou la moitié, mais ça en fait toujours 22.500 de trop) bientôt exclus du chômage pour ne pas avoir "assez cherché" un travail qui se fait, logiquement,
de plus en plus rare à mesure que les moyens de production se perfectionnent, et sans qu'aucun des partis au pouvoir n'ait jusqu'ici évoqué la plus petite piste de répartition du temps de travail.

Pire, certains prétendent défendre les chômeurs prochainement exclus (que de mains serrées en ce Premier Mai, Camarade), alors qu'ils sont eux-mêmes les artisans des lois qui les rejetteront demain aux portes de CPAS déjà
débordés...

Des chômeurs exclus pour compenser les intérêts notionnels et autres cadeaux fiscaux aux sociétés, de préférence multinationales et multimillionnaires, tandis que les petits patrons et indépendants rament et maudissent les taxes qui les écrasent.

Des cadeaux fiscaux qui coûtent environ 8 milliards d'euros à la collectivité (= chacun d'entre nous).
Tiens, justement, 8 milliards, c'est à peu près le montant annuel du budget total du chômage. « Amusant » , non ?
Des chômeurs exclus, des immigrés stigmatisés, des mendiants chassés des centres-ville, des travailleurs qui partent de plus en plus tard à la retraite, tandis que des jeunes sans droits piétinent devant l'entrée d'un marché sans emploi (ou presque).

Des réfugiés déboutés, exploités dans des boulots au noir qui entretiennent une économie parallèle et un dumping social, tout bénéfice pour des employeurs sans états d'âme. Des réfugiés en attente de statut et qui ne demandent que des papiers pour travailler légalement et payer leurs impôts pour financer vos salaires de ministres, mais aussi l'école où ils souhaitent voir s'instruire et s'émanciper leurs enfants, l'hôpital où ils seront soignés s'ils tombent malades, les transports en commun ou l'entretien des routes que nous empruntons chaque jour... Toutes ces choses qui améliorent la vie de tous et à laquelle les bénéficiaires des cadeaux fiscaux ne participent plus, ou si peu, ils souhaiteraient, eux, y contribuer, en toute légalité.
Des réfugiés déboutés, enfermés dans des prisons baptisées "centres fermés" sans avoir commis d'autre crime que de rêver d'un avenir moins sombre.

Des réfugiés déboutés, enfermés dans des prisons baptisées "centres fermés" sans avoir commis aucun crime, qu'on réveille un jour au petit matin, comme les condamnés à mort, et qu'on déporte vers le pays qu'ils aiment tant... mais où ils sont en danger. En danger !
Ce samedi 10 mai, au petit matin, Dawadjân, un Afghan de 21 ans, a été expulsé. Il avait quitté son pays après le meurtre de toute sa famille. Sa région d'origine est considérée comme dangereuse par le CGRA.

Ce matin, à Kaboul, ville considérée comme sûre par le CGRA, les Talibans ont lancé leur « offensive de printemps » et tiré des roquettes vers l'aéroport, pourtant sous contrôle de militaires, notamment belges. Trois personnes ont été tuées à Ghazni et une attaque était également en cours à Jalalabad...

Voilà vers quoi, ce samedi matin, vous avez pris la responsabilité de renvoyer Dawadjân.

Mais que pèse, finalement, la vie de ce jeune homme de 21 ans face aux enjeux qui sont les vôtres ?


Il voulait juste des papiers, juste avoir sa place dans la société, travailler légalement en payant ses impôts... et vos salaires.

Pas grand chose, en somme, quand on pense à ce que coûtent ces prisons baptisées « centres fermés... »
Ils sont encore quelques centaines à ne rien demander d'autre que cela.

Et nous sommes encore nombreux à les soutenir, pour que les 11 gâteaux de la blague soient mieux partagés entre toute la société, plutôt que de nous battre comme des chiffonniers pour tenter d'obtenir quelques miettes du dernier...

Bonne campagne électorale !

Isabelle Marchal
Citoyenne, un boulot à temps plein !

jeudi 6 février 2014

Since words alone are not enough, let's do it with pictures...

The law is the law but, sometimes, when bad, it needs changing, otherwise we would still have slavery
Daniel Alliët, priest at the Béguinage church


It all started on 26 September...



That day, shocked by the story of the violently repressed demonstration of the previous day, I went to 127 rue du Trône, for news of the 400 Afghans who have been occupying the building for the last 3 weeks... As I got there, their eviction was underway. On the street, Afghans, supporters, journalists and passers-by were witnessing the spectacle, amazed and powerless, shocked and sad. Even this policeman seemed to question his role in this event... 

A few days earlier, Yvan Mayeur, then President of the Samusocial and CPAS of Brussels, showed his indignation in the media : this occupation was « an attack against the homeless and those who care for them », « a disaster for the planned winter action » : refurbishment of the building was to start on 1st October. The order to evict the Afghans had therefore been given on behalf of the Samusocial represented by lawyer Marc Uyttendael.






However, the order of eviction is maintained. Enough to ask oneself about the lawfulness of the action... With the Afghans' eviction, why decide not to use the building? Yvan Mayeur talked about refurbishment, what of it? What kind of works were to last a month and a half? One can assume they might have to do with adequate sanitation facilities in order to convert an office building into a decent shelter for the winter action. Works that would necessitate official authorisation. And yet, try as you may, you will find no reference to such a request on the official Urbanisation site of Brussels region, on 127 rue du Trône. 

The law is the law.




No doubt, we would be told that the nature of the refurbishment was only light, (provision of beds and furniture)... Yvan Mayeur, who has just been sworn in as Mayor of Brussels, could also maintain that installing beds and cupboards would need a month and a half. No, I reckon he will not tell us anything: the topic of his current interviews is his new look which will require him from now on to wear a tie. Now, that is a worthy piece of information! 

30th September, eviction from the Church of Sainte Croix



Driven away from rue du Trône, the Afghans thought they had found shelter in the church of Sainte Croix, where 10 years ago, they had led a collective action. However, the new priest doesn't see things in the same light.... The Police force, which does not appreciate being photographed, is nervous. Taking a photograph of a member of the police force at work would seem to be ' illegal' and 'Disperse' gets translated into 'Raus'!

And yet, despite his arrogance, this policeman is wrong when quoting his right over unauthorised use of his image: « The argument based on privacy and right of image is not above the right of democratic control (...) «the latter can be invoked as much by journalists as by anyone taking on that role»(Olivier Stein, lawyer spécialised in cases of police violence). 

The law is the law.


The Afghans will have to leave by the back door in search of a new shelter...

Following a few nights spent in the Sports Hall of the ULB, they settle in an ex Onem building, Chaussée de Charleroi. 

Daddy, look, I am in jail...



One of my first Afghan friends is that little boy's dad. He left the following comment on my Facebook page: This is my son, and when he saw the picture he said: look, I am in jail...


That day, the police sent in by Charles Picqué, mayor of Saint-Gilles, attempted once more to drive away (=evict) the Afghans, but supporters present at the location thwarted the action. However, no-one could enter or leave the building. Bread, water and fruit had to be passed on through the building site fences - fences through which the story of Snow White and the seven dwarves was read to this child... And against all odds, the Afghans keep smiling at the signs of support.



That day too, the police refused to be photographed and were particularly nervous. One asks me for identification; no problem, I have done nothing I can be blamed for. He threatens me with legal action if I publish the picture I have just taken of his colleague “and superior” (this might earn him a promotion). I maintain that it is not illegal, the exchange reaches a dead end, I walk away and carry on taking pictures.
The law is the law

A few days later, the Afghans go back to the building rue du Trône, demonstrations continue.

22nd October, the police charge brutally




The expression of this driver, stopped at a red light witnessing the scene, says it all… and yet, she doesn't know that earlier, the police made indiscriminate use of tear gas against the demonstrators sitting peacefully, women, children and men, the young and the less young. She doesn't know that a chief of police squeezed the neck of an Afghan man and that when challenged to at least let the women and children leave, this same chief of police replied: I see no women and children here, I see only animals... 

« All animals are equal, but some are more equal than others » (George Orwell, Animal Farm) 

The law is the law 

When called to explain police violence which took place a month earlier at the same location, the then Mayor of Brussels, Freddy Thielemans, justified the actions of the police, mentioning that « he could not accept that adults use children as human shields in demonstrations, the reason for which they could not understand » 

And the debate rages on: children in demonstrations, for or against? How could we not have thought of this, but of course, one must be reckless to demonstrate with children!

But, if children stay away with their mothers, the police get nervous and suspect trouble... whatever demonstrators decide to do, they can't win.

And think of this, no children in demonstration today, then what next? No women either? And since we're at it, let's not allow the older ones, those unable to run. And maybe one day, demonstrations would be reserved for those men fit to fight and we could call it war! 

 

In fact, for some, it is already war, or why else use the term «human shield»...

It is true that the (brand new ex-) Mayor of Brussels will not even have to pretend to be a socialist: his natural temperament as promoter / entrepreneur / speculator will do wonders in the NEO project, the mega-mega-mall (what for?) on the Heysel plateau, linked with the proposed new national football stadium (what for? Ah yes, to generate economic benefits: for whom?). Definitely, socialists’ priorities never fail to surprise...


The church at the Béguinage



 

« When I feed the poor, they call me a saint. When I ask why they are poor, they call me a communist». 

This sentence of Dom Helder Camara, Brazilian bishop (1909-1999), is often quoted by Daniel Alliet, the parish priest of the Béguinage where the Afghans have sought refuge. And this nagging question remains the same, whether the poor are Belgian, Czech or Chinese. Or whether Afghan and undocumented.

One might also ask why the Afghan refugees fled their country. Why does the website of the Ministry of Foreign Affairs warn that any trip to Afghanistan is to be avoided because of the dangers there and why would it be safe for Afghans that are repatriated. Why is that country divided into safe and unsafe areas, when we know that the situation is generally unstable everywhere? Why is Kabul considered a safe city when a fortnight ago, there was still an attack there, that killed 13 people? Why is the airport in the hands of the Belgian army, if Kabul is safe?

Why was Aref killed, shortly after his return, in a supposedly safe area? And by whom?



Freddy Roosemont, Director of the Foreign Office has addressed this issue in a subtle way and that says a lot about his state of mind: «That we cannot say but hey, all Afghans are a bit extreme, I think! »

Beautiful neutrality and professionalism displayed by this director, who probably thought he was at the Café du Commerce. It is true that he came to the church of the Béguinage, not for a discussion, but for an information session during which he distributed to Afghans postcards on the «voluntary return».



If it was to be done again, we’d do exactly the same!

And to think that Aref, like most undocumented Afghans today, worked, paid taxes, kept the economy going ... before a bounded administration led by an uneducated and classless character refuses his refugee status!

And to think that people are returned to a country at war, while we roll out the red carpet under the feet of tax exiles, returning actors and friends of dictators of the former USSR, which they hasten to appoint honorary citizens, when it is not directly the purest mafia who come here to launder their dirty money  and even get Belgian nationality, with the help of our politicians... 

The law is the law 

What law? The law of the strongest that crushes the weak? The one where the rich man has all the rights, and the poor has none? The law of the jungle, in fact, in addition to speculation ...

And to think that our political leaders today have for their only compass (not to talk about their social project!) the opinion surveys on which they surf between a catch phrase, a 'people' article and a street party where they will go to shake hands ... Maggie De Block races ahead in the polls and it is the whole government who smiles! All ballots that she collects are votes that will not go to the N-VA and these ladies and gentlemen will keep their precious position of Minister, so what, these 450 Afghans without status, what do they matter after all!

The important thing is to stay in power and not speak "Human Rights" except when it comes to paying homage to distant causes, in time or in space, or to those who are missing, like a few days ago when Elio di Rupo, Rudy Demotte, Kris Peeters and Didier Reynders went to Nelson Mandela's funeral, on December 10, the International Day of Human Rights.

That same day, at 6 am, an Agfhan refugee, who was in a detention center for 4 months, was deported to Kabul. That day, two of the hunger strikers in solidarity with the Afghans were in their 18th day of strike ...



Everything in the deafening silence of the media, too busy looking for advertisers and article topics beside which their advertising will be highlighted ... It seems that they are finally beginning to step out of their silence: it was time ! Time for journalists to do their job as journalists! It is time for politicians to do their job serving the public, and not only to serve the market or gun dealers, those weapons that Afghan refugees are fleeing. 

«If I knew something useful to my family and not to my country, I should try to forget it. If I knew something useful to my country and harmful to Europe, or useful to Europe and harmful to the human race, I should consider it a crime.» 

(Montesquieu, 1689-1755).


(photo Laurence Vray)



Yes I know, today, it is better to include ephemeral stars of reality TV just for the “buzz” and / or win voting intentions, collect “likes” on Facebook or be retweeted in 140 characters maximum, 4 to write «LOL!»

But now, the goal in life is not to drive the "buzz" ... and if we want the world still to be something tomorrow, if we want to continue patronizing others about civilization, someday we will have to stop wallowing in human stupidity and raise the level of the debate a bit above cretinism that some feel they must submit to scrounge a few votes! 

 This Afghan girl, who looks at me, smiling, confident, even benevolent, is now hostage to your electoral calculations and your seduction attempts of rebate to your electorate. Oh sure, we do not expel families, it's true. But we remove parents right to work to feed their children, give them a roof, allow them to go to school to learn, or to hospital when they are sick ... 

It is the height of cowardice and cynicism of the Belgian state which leaves parents the responsibility of an unimaginable «voluntary return» to a country at war. 

The law is the law 
What law? Pontius Pilate’s?


How many votes are worth the life of this girl and the 450 Afghans who, like her, have no status?


To what extent will you raise the unacceptable before you wake up contemplating the damage?


For the hunger strikers, supportive, generous, determined, time is running!

For a society worth living in, it is almost too late: the brown wave is already here and to counter it with arguments, rather than coax it with the seduction, the ranks are thinning!

And it is much more than the fate of the Afghans, which is in question today, because if we agree with this injustice, with police violence, the intimidation of citizens showing solidarity, these laws applied with variable geometry ... it opens the door to any abuse. For all of us, at different stages.

We are perhaps not many but still, we are more than a few to say a resounding and unconditional no to this society on the skids, and every day we are a few more to support the Afghans and their demands.

And while your nose is glued to the handlebar of the elections, we prepare a feast with the Afghans. On 18 December in the Béguinage, there will be music, smiles, meetings, hope…

And no matter what happens on the evening of the party,
we will fall asleep with our heart in the stars.




26 December 2013 
On 22 December, three days after a march of 70 km between Brussels and Mons, we went to visit Prime Minister Elio Di Rupo in his land and we entered the streets of Mons singing Bella Ciao.





After a night in front of the City Hall, in tents or on the ground, we have been promised a meeting with the Prime Minister. Meager proposals were made. In a next step scheduled for January 11 to 13, 2014, we will return to Ghent in Flanders, to meet the people in the same spirit of open dialogue that we have begun. 


20 January 2014

And the adventure continues! Always on the road, singing and dancing, we went through towns and villages to Ghent.

In the end, we wondered if people in opulent homes in some neighbourhoods, who sometimes closed their curtains as we passed, even knew their next door neighbours. No chance as an Afghan then...

In cities and smaller areas, there were numerous expressions of support and sympathy. The welcome in Affligem, Wetteren and Ghent , by the support committees and authorities, as well as the support of Archbishop Léonard, calling on politicians for a moratorium on deportations to Afghanistan, this all warmed our hearts !


We continue ... and above all On lâche rien !  (We don’t give up!)




27 January 2014

So far, no individual claim submitted after meeting the Secretary of State and the Prime Minister has received a favourable response ... Two expulsions to Kabul took place, two others were reported, including one to be held Tuesday, 28 January.

The group of Afghans requests:
* A moratorium on expulsions to Afghanistan,
* A residence permit for all Afghan nationals present on Belgian territory,
* An independent investigation on the situation in Afghanistan,
* A review of the Belgian migration policy,
* The release of Afghan comrades held in detention centers.
* The return of Afghan deportees to Belgium.

We are all Afghan refugees...  
Jawadjanh left Afghanistan at the age of 6, with his parents. In that country, he just has distant cousins ​​he has never known so to speak. He suffers from epilepsy and it was for medical reasons that the flight was canceled (postponed) last week... We must assume that in the meantime, he has healed, because he was deported on Tuesday morning, 28 January...

As for the man who prefers not to show his face, he was wounded in the hands during an attack that killed seven people.

For the CGRA, his testimony is not credible: it has no photograph with those who planted the bombs...





Links



Les pierres bleues (the blue stones): documentary by Philippe Jadin

Claude Semal se mêle des Afghans (Claude Semal mingles with the Afghans), by Alain de Halleux
Ballade de Noël (Christmas ballad) by Noé Preszow
Afghans in Brussels : They keep singing !
Photos : The Afghans, series of portraits, by Laurence Vray



The site 450 Afghans sans statut (450 Afghans without status)

----------------------------------------------------------------------------------- 
This text was sent to politicians whose addresses follow, with this preamble:
(Dear Ministers, MP(s) in the House and Senate, mayors, alder(wo)men, consultants and municipal councillors.



Perhaps you will take the time and trouble to read this story as it is about human dignity and where lives are at stake. If you take this time, you cannot say:

"We did not know" ...








mardi 31 décembre 2013

Omdat enkel woorden niet meer volstaan, proberen we het met beelden...

De wet is de wet, maar soms moet de wet veranderd worden, als het een slechte wet is, anders zouden we nog in slavernij leven 
Daniel Alliët, pastoor van de Begijnhofkerk
 
(Vertaling : Bernard De Witte)
 

Alles is begonnen op 26 september... 




Die dag, erg geraakt door het verhaal van de betoging die de avond voordien met geweld werd onderdrukt, ga ik naar de Troonstraat nr 127, om me op de hoogte te stellen van de vierhonderd Afghanen die het gebouw al drie weken lang bezetten... Als ik er aankom is hun uitdrijving reeds aan de gang. Op het voetpad wonen Afghanen, sympathisanten, journalisten en nieuwsgierigen het schouwspel bij, verstijfd en onmachtig, gechoqueerd en verdrietig. Zelfs deze politieman lijkt zich vragen te stellen over de taak die hij vandaag moet uitvoeren...
Enige dagen voordien had Yvan Mayeur, toen nog Voorzitter van Samusocial en van het OCMW van Brussel stad zijn verontwaardiging gespuid in de pers : deze bezetting was een daad van geweld tegen de daklozen en tegen hen die zich met hen bezighouden », een « catastrofe voor het winterplan » : daarenboven moesten aanpassingswerken starten op 1 oktober. Er was dan ook een procedure gestart in naam van Samucocial, vertegenwoordigd door Meester Marc Uyttendael, om de Afghanen uit te zetten. 

 


 
Nochtans laat Samusocial de avond voordien weten het gebouw niet langer te willen behouden. Maar de uitzetting daarentegen blijft behouden. Men kan zich dan ook afvragen of dat alles wel wettelijk is... En als de Afghanen uitgezet worden, waarom dan het gebouw niet langer willen behouden ? Yvan Mayeur sprak van aanpassingswerken, wat is daarvan waar ? Wat was de aard van die werken die anderhalve maand zouden duren ? Men dacht dat het bedoeld was om aangepast sanitair te voorzien, om een oud kantoorgebouw te veranderen in een deftig onderkomen voor het winterplan. Maar voor die werken is er toelating nodig. En als men de stedebouwkunde site van het Brussels Gewest raadpleegt, dan haalt het niets uit om in te zoomen op Troonstraat 127, er is niets dat hierop gelijkt. 

De wet is de wet. 



Maar ongetwijfeld zal men ons uitleggen dat het enkel gaat om lichte aanpassingen (installatie van bedden en divers meubilair)... Yvan Mayeur, die zopas de eed heeft afgelegd als burgemeester van de stad Brussel, zal ons ook uitleggen waarom er anderhalve maand nodig is om bedden en kasten te installeren. Of nee, ik geloof dat hij ons niets zal zeggen : de interviews op dit ogenblik zijn eerder gericht op de new look van de burgemeester die voortaan een das zal moeten dragen. Dat is uiteraard een essentiële informatie !

30 september, uitzetting uit de Heilig-Kruis kerk 



Nu ze verjaagd zijn uit de Troonstraat, menen de Afghanen een onderkomen te kunnen vinden in de Heilig-Kruiskerk waar ze tien jaar geleden al een collectieve actie hadden gevoerd. Maar de nieuwe pastoor van de parochie verstaat het zo niet... De politieagenten, die het niet op prijs stellen gefotografeerd te worden, zijn nerveus. Een politieagent fotograferen in de uitoefening van zijn ambt zou “onwettelijk” zijn en « doorlopen aub » wordt vertaald door « Raus ! » Nochtans, ondanks zijn arrogantie, vergist deze politieagent zich als hij zijn recht op de foto doet gelden : « "Het argument van het privéleven of het recht op de foto is ondergeschikt aan het recht op democratische controle (...)." Nog precieser kan men stellen "dat kan ingeroepen worden zowel door journalisten als door gelijk welke persoon die een dergelijke rol uitoefent." (Olivier Stein, advocaat gespecialiseerd in zaken van politiegeweld). 

De wet is de wet.



(geburen solidair met de Afghanen in gevaar)

 
De Afghanen vertrekken via de achterdeur van de kerk, op zoek naar een nieuw onderkomen... Na enkele dagen te hebben doorgebracht in een sportzaal van de ULB, bezetten ze een oud gebouw van de RVA, steenweg op Charleroi.

Kijk papa, ik ben in de gevangenis... 



Mijn eerste Afghaanse vriend is de vader van dit jongetje. Hij heeft een commentaar geplaatst op mijn facebook tijdslijn : Het is mijn zoon, en als hij die foto zag zei hij : Kijk, ik ben in de gevangenis... Die dag proberen politieagenten gestuurd door Charles Picqué, burgemeester van Sint-Gillis, nogmaals om de Afghanen te doen verhuizen (= uitzetten), maar de sympathisanten die ter plaatse zijn aangekomen verijdelen die poging. Geen enkele van hen kan echter in het gebouw zelf geraken, geen enkele Afghaan geraakt buiten, en het is doorheen het traliewerk van de bouwwerf dat men brood, water, fruit… doorgeeft ... of dat men het verhaal van Sneeuwwitje en de zeven dwergen voorleest voor dit kind. Ondanks de omstandigheden blijven de Afghanen glimlachen omwille van deze steunbetuigingen.



Deze keer willen de politieagenten niet meer gefotografeerd worden en zijn ze buitengewoon zenuwachtig. Een van hen vraagt me mijn identiteitskaart, geen probleem, ik heb me niets te verwijten. Hij dreigt met represailles als ik de foto publiceer die ik van zijn collega genomen heb "en bovendien zijn overste" (hij zal zeker bevorderd worden). Ik herhaal dat het niet verboden is, de dialoog ‘draait rondjes’, ik laat hem en blijf foto’s nemen van de Afghanen...
De wet is de wet.
Enige dagen later keren de Afghanen terug naar het gebouw in de Troonstraat, de manifestaties blijven doorgaan. 
 

22 oktober, brutale politiecharge 
 






De blik van deze vrouw in de auto, wachtend voor het rode licht, is veelzeggend, wanneer ze deze scène bijwoont... Daarbij weet ze niet dat voordien, toen de Afghanen een geweldloze zitactie voerden, de politie een charge heeft uitgevoerd en zonder onderscheid traangas heeft gebruikt tegen vrouwen, kinderen, mannen, ongeacht hun leeftijd, ze weet niet dat een commissaris de nek van een Afghaan secondenlang in een houdgreep heeft omkneld, en als we riepen om ten minste de vrouwen en kinderen buiten de omsingeling te laten gaan, een politie agent antwoordde : Ik zie hier geen vrouwen noch kinderen, ik zie slechts beesten... 

« Alle dieren zijn gelijk, maar sommigen zijn gelijker dan anderen » (George Orwell, Animal Farm) 

De wet is de wet. 

Wanneer hij geïnterpelleerd werd over politiegeweld dat een maand ervoor had plaatsgevonden op dezelfde plaats antwoordde (ex-) burgemeester van Brussel, Freddy Thielemans, dat de reden en de vorm van de interventie gerechtvaardigd waren, waarbij hij terloops opmerkte « dat hij niet aanvaardde dat volwassenen hun kinderen gebruiken als menselijk schild, in manifestaties waarvan ze (de kinderen) de betekenis niet verstaan » ... 




Het debat maakt ophef : kinderen in manifestaties, voor of tegen ? Hoedat we daaraan niet gedacht hadden, en zeker contra, men moet wel erg onbedacht zijn om met kinderen te betogen ! Maar als de kinderen niet komen en bij hun moeder blijven, dan is de politie nerveus en denkt ze dat men iets slechts in het schild voert... Wat ze ook doen, het is nooit goed, uiteindelijk. En wat dan nog, geen kinderen in manifestaties, wat dan voor morgen ? Geen vrouwen ook meer ? En terwijl men toch bezig is, ook de ouderen uitsluiten, omdat ze niet meer in staat zijn te lopen. Op een dag zullen er nog enkel manifestaties zijn, oog in oog, met mannen die in staat zijn te vechten en dan zal men dat oorlog noemen ! 



Ten andere is het, in de hoofden van sommigen, reeds oorlog, anders zouden ze niet spreken van « menselijk schild »... Het is waar dat de (nu ex-) burgemeester van Brussel stad zich zelfs niet meer zal moeten inspannen om voor socialist te spelen : zijn natuurlijk temperament van promotor/ondernemer/speculant past wonderlijk in het project NEO, dat mega-mega commercieel centrum (waarvoor?) op het Heizel plateau, verbonden met het project van het nieuwe nationaal voetbalstadion (Waarvoor? O ja, om economische opbrengsten te genereren : voor wie ?). De prioriteiten van de socialisten blijven blijkbaar verrassend... 

De Begijnhofkerk 





 « Als ik een aalmoes geef aan een arme, dan noemt men me een heilige. Als ik vraag waarom hij arm is, dan word ik voor communist aangezien. » 
Deze zin van Dom Helder Camara, een Braziliaanse bisschop (1909-1999), wordt vaak aangehaald door Daniel Alliët, pastoor van de Begijnhof parochie waar de Afghanen onderdak hebben gevonden. En deze prangende vraag is steeds dezelfde, het maakt niets uit of de arme Belg, Tsjech of Chinees is. Of dat hij Afghaan is en zonder papieren.
Men kan zich ook afvragen waarom de Afghaanse vluchteling zijn land is ontvlucht. Waarom wordt op de site van het Ministerie van Buitenlandse Zaken vermeld dat elke reis naar Afghanistan te mijden is omwille van het gevaar in dat land, waarom zou het dan ineens veilig zijn voor de Afghanen die men terugstuurt ? Waarom wordt dit land onderverdeeld in veilige en onveilige zones als men weet dat de situatie er overal instabiel is ? Waarom wordt Kaboel als een veilige stad beschouwd als een aanslag vijftien dagen geleden er 13 doden heeft gemaakt ? Waarom wordt de luchthaven door het Belgisch leger bewaakt als Kaboel veilig is ? 

Waarom werd Aref vermoord, niet lang na zijn terugkeer, in een zogenaamde veilige zone ? En door wie ? 



Freddy Roosemont, Directeur van de Dienst Vreemdelingenzaken heeft deze vraag opgelost op een subtiele manier die alles zegt over zijn geestestoestand : « Daar kan men niet op antwoorden, maar goed, alle Afghanen zijn een beetje extremist, denk ik ! » Mooie neutraliteit en mooi professionalisme vanwege deze Directeur die ongetwijfeld dacht dat hij in het Café du Commerce was. Het klopt dat hij naar de Begijnhofkerk is gekomen, niet voor een discussie, maar voor een infosessie waarin hij aan de Afghanen postkaarten heeft uitgedeeld over de « vrijwillige terugkeer. »




En zeggen dat Aref, zoals het merendeel van de Afghanen zonder papieren vandaag, werkte, belastingen betaalde, de economie van het land deed draaien... voordat een kortzichtige administratie, geleid door een onbeschaafd personage zonder klasse, hem het statuut van vluchteling heeft geweigerd !
En zeggen dat men mensen terugstuurt naar een land in oorlog, terwijl men de rode loper uitrolt voor fiscale bannelingen, voor acteurs ver over hun hoogtepunt en voor vrienden van dictators uit de ex-USSR, dat men zich haast om er ereburgers van te maken, zelfs mafiosi die hier hun geld komen witwassen krijgen de Belgische nationaliteit met de hulp van onze politici...
De wet is de wet.
Welke wet ? De wet van de sterkste die de zwakste verplettert ? Deze van de rijke die alle rechten heeft en de arme, geen enkele ? De wet van de jungle dus, met daarbovenop speculatie...
En zeggen dat onze verantwoordelijke politici vandaag als kompas voor hun programma (een maatschappelijk project bestaat al lang niet meer) enkel de opiniepeilingen gebruiken waarop ze surfen op effecten van berichten, een populistisch artikel of een populair volksfeest waar ze handjes gaan schudden... Dat Maggie De Block op kop staat in de peilingen doet de hele regering glimlachen ! Alle stemmen die ze vergaart zullen niet naar de N-VA gaan, en deze heren en dames zullen hun kostbaar postje van minister behouden; terwijl enfin, die 450 Afghanen zonder statuut, welk belang heeft dat nu eenmaal !
Het belangrijke is aan de macht te blijven en niet over “mensenrechten’ te praten tenzij het gaat om hulde te brengen aan verre gevallen, in tijd of in ruimte, of hulde aan overledenen, zoals enkele dagen geleden wanneer Elio di Rupo, Rudy Demotte, Kris Peeters en Didier Reynders aanwezig waren op de uitvaart van Nelson Mandela, op 10 december, Internationale Dag van de Mensenrechten. Die dag, om 6 uur ‘s morgens, werd een Afghaanse vluchteling, die reeds 4 maanden opgesloten zat in een gesloten centrum, op het vliegtuig gezet, richting Kaboel. Die dag waren twee van de hongerstakers uit solidariteit met de Afghanen reeds aan hun 18de dag... 

 



Dat alles onder de oorverdovende stilte van de media, die teveel bezig zijn om publiciteit aan te trekken, naast het plaatsen van artikels waar die publiciteit goed tot zijn recht komt... Het ziet ernaar uit dat ze eindelijk uit hun stilzwijgen raken : het is hoog tijd ! Tijd dat journalisten hun werk van journalist doen ! Tijd dat de politici hun werk van politici ten dienste van de burgers doen, en niet uitsluitend ten dienste van de markten of wapenhandelaars, die wapens waarvoor de Afghaanse vluchtelingen hun land ontvluchten.

« Indien ik iets wist dat nuttig was voor mijn familie maar niet voor mijn vaderland, dan zou ik proberen het te vergeten. Als ik iets wist dat nuttig was voor mijn vaderland maar schadelijk voor Europa, of iets dat nuttig was voor Europa maar schadelijk voor de mensheid, dan zou ik dat als een misdaad beschouwen. » (Montesquieu, 1689-1755).



 (foto Laurence Vray)

Ja ik weet wel, vandaag, is het beter ééndaagse stars van de televisierealiteit te citeren als men tamtam wil maken en/of stemmen wil winnen, likes te sprokkelen op facebook of nog getwitterd worden in maximum 140 tekens, waarvan 4 om te schrijven « LOL! »
Maar het doel van het leven is niet veel tamtam te maken... en als we willen dat de wereld morgen nog op iets trekt, als we willen doorgaan met beschavingslessen te geven aan anderen, dan zal het op een dag nodig zijn te stoppen zich te wentelen in wat het menselijk wezen als meest stupide voortbrengt en het debat een beetje brengt boven het niveau van flauwe grappen waarvan sommigen denken dat ze zich daaraan moeten onderwerpen om enkele stemmen te ronselen! 




Dit klein Afghaans meisje dat me bekijkt, met een glimlach, vol vertrouwen, welwillend zelfs, is nu gegijzeld door uw electorale berekeningen en door uw verleidingspogingen ter wille van uw electoraat. Zeker, gezinnen worden niet meer buitengezet, dat klopt. Maar men ontneemt de ouders het recht om te werken om hun kinderen te kunnen voeden, om ze een dak boven hun hoofd te geven, om hen toe te laten naar school te gaan om te leren, of naar het hospitaal als ze ziek zijn... Toppunt van de lafheid en het cynisme van de Belgische Staat die de verantwoordelijkheid afschuift op de ouders voor een onmogelijk in te beelden « vrijwillige terugkeer » naar een land in oorlog.
De wet is de wet. Welke wet ? Die van Pontius Pilatus ?
Op hoeveel stemmen schat U het leven van dit meisje en van de 450 Afghanen die, zoals zij, geen statuut hebben ? Hoever zult U het onaanvaardbare drijven vooraleer te ontwaken en de schade te bekijken ?  

Voor de hongerstakers, solidair, edelmoedig, beslist, dringt de tijd ! Het is bijna te laat voor een leefbare maatschappij : de bruine golf is hier reeds en om ze met argumenten tegen te gaan, eerder dan te beweren ze te sussen door ze te pamperen, zijn de rangen dun gezaaid ! Het gaat om meer dan om het lot van de Afghanen nu, want als wij aanvaarden dit onrecht te laten doorgaan, dit politiegeweld, deze intimidaties van solidaire burgers, deze toepassing van wetten met variabele interpretatie ... dan is de deur open voor gelijk welke afwijkingen. Voor allen, in etappes. Wij zijn misschien niet met velen maar toch, we zijn meer dan enige enkelingen die onvoorwaardelijk neen zeggen aan deze maatschappij die ontspoort, en iedere dag wat meer zeggen om de Afghanen en hun gewettigde eisen te ondersteunen.
En terwijl U met uw neus geplakt zit op de verkiezingen zullen we een feest houden met de Afghanen. Op 18 december zal er muziek zijn, er zal gelachen worden, er zullen ontmoetingen zijn, hoop... 


En wat er ook gebeuren mag, die avond na het feest, zullen we inslapen met ons hart in de wolken. 




Op 22 december, na 3 dagen stappen, 70 km van Brussel naar Bergen, zijn we op bezoek gegaan op het terrein van Eerste Minister Elio Di Rupo. Wij zijn de straten van Bergen opgegaan terwijl wij Bella Ciao zongen.



Na een nacht aan de voet van het stadhuis, in tenten of zelfs op de grond, hebben we de belofte gekregen voor een onderhoud met de Eerste Minister. Maar de voorstellen vielen maar magertjes uit. Op een volgende mars geprogrammeerd van 11 tot 13 januari zullen we naar Gent trekken, in Vlaanderen, om de bevolking te ontmoeten in dezelfde geest van openheid voor dialoog die we tot nu toe aangewend hebben. Een avontuur dus om op te volgen...

27/01/2013

Tot nu toe is er op geen enkele individuele aanvraag, ingediend na de ontmoeting met de Staatssecretaris en de Eerste Minister, een gunstig antwoord gekomen... Twee mensen werden naar Kaboel uitgewezen, en we kregen bericht over twee anderen, waarvan een die op dinsdag 28 januari moest doorgaan.

Het collectief van de Afghanen vraagt :

* Een moratorium op de uitwijzingen naar Afghanistan
* Een verblijfsvergunning voor al de Afghaanse vluchtelingen die in België verblijven
* Een onafhankelijke enquête over de situatie in Afghanistan
* Een herziening van de Belgische migratiepolitiek
* De vrijlating van de Afghaanse kameraden die in gesloten centra worden vastgehouden.
* De terugkeer naar België van de uitgewezen Afghanen

We zijn allen Afghaanse vluchtelingen...


Jawadjan heeft Afghanistan verlaten toen hij zes jaar oud was, met zijn ouders. In dat land heeft hij enkel verre neven die hij om te zeggen nooit heeft gekend. Hij lijdt aan epilepsie en het is daarenboven voor medische redenen dat de vlucht van verleden week geannuleerd werd (zoals bericht).

We moeten geloven dat hij intussen genezen is, want deze dinsdag 28 januari 's morgens is hij uitgewezen...


Wat deze man betreft die liever zijn gezicht niet laat zien, hij is gekwetst aan de handen als gevolg van een aanslag die zeven mensenlevens heeft gekost.



Voor het CGVS is zijn getuigenis niet geloofwaardig : hij heeft geen enkele foto in gezelschap met de bommenleggers...


Links 
De petitie 
De site met duidelijke cijfergegevens 
Les pierres bleues : documentaire van Philippe Jadin 
Claude Semal se mêle des Afghans, (C S mengt zich onder de Afghanen) door Alain de Halleux

Te beluisteren : Ballade de Noël (in het Frans)

Fotos : Serie portretten van Afghanen, door Laurence Vray 


De site 450 Afghans sans statut (voorlopig enkel in het Frans)
----------------------------------------------------------------------------------- 
 

Deze tekst is verstuurd naar politici waarvan de adressen volgen, met dit voorwoord :
Mijne Dames en Heren Ministers, Afgevaardigden in Kamer en Senaat, Burgemeesters, schepenen, gemeenteraadsleden.

Misschien neemt U de tijd en de moeite om dit verhaal te lezen dat gaat over menselijke waardigheid en waar levens op het spel staan. Als U tijd hiervoor neemt zult u niet meer kunnen zeggen : « Wij wisten het niet »...
Dit is alles wat ik van deze brief verwacht.

Adressen mail :
info@premier.fed.be, contact.reynders@diplobel.fed.be, info@vandelanotte.fed.be, info@ministredespensions.be, milquet@ibz.fgov.be, contact@mr.be, info@ckfin.minfin.be, info@laurette-onkelinx.be, kabinet@mod.mil.be philippe.close@brucity.be, Mohamed.Ouriaghli@brucity.be, els.ampe@brucity.be, cabinet.a.elktibi@brucity.be, cabinet.g.coomans@brucity.be, ans.persoons@brucity.be, malika.abbad@groen.be, fadibabxl@hotmail.com, jean-marie.amand@brucity.be, amranimustafa9@gmail.com, cbarzin@hotmail.com, mboukantar@hotmail.com, christian.ceux@brucity.be, cabinet.ph.close@brucity.be, derbaki@skynet.be, bart.dhondt@groen.be, elhammoudi@yahoo.fr, elhamrouni7126@yahoo.fr, ergenyusuf@hotmail.com, hamzafassi@gmail.com, mica.francois@gmail.com, zoubida.jellab@numericable.be, catherine.lemaitre@gmail.com, naimamaati@hotmail.com, maingainfabian@hotmail.com, pres.1000@cpasbru.irisnet.be, mounia_mejbar@hotmail.com, info@joellemilquet.be, fatima.moussaoui@hotmail.com, marie.nagy@ecolo.be, alain.nimegeers@gmail.com, jacques.oberwoits@mos-law.com, rebeccaoverloop9@gmail.com, frederique.ries@europarl.europa.eu, claudine.dussart@skynet.be, moureaux@senators.senate.be, fatma.pehlivan@vlaamsparlement.be, freya.piryns@groen.be, jan.roegiers@vlaamsparlement.be, saidi@senators.senate.be, louis.siquet@skynet.be, cecile.thibaut@ecolo.be, secretariat@dominiquetilmans.be, mieke.vogels@vlaamsparlement.be, fabiennewinckel@yahoo.fr, zrihen@senators.senate.be, debethune@presidium.senate.be, ancbert@gmail.com, arena@senators.senate.be, beke@senators.senate.be, bellot@senators.senate.be, hassan.bousetta@gmail.com, brotchi@senators.senate.be, cheron@senators.senate.be, info@dirkclaes.be, daems@senators.senate.be, defraigne@senators.senate.be, delperee@senators.senate.be, bourgmestre.demeyer@liege.be, info@gdeprez.be, leona.detiege@euphonynet.be, dalila.douifi@s-p-a.be, andre@andredubus.be, benoit.hellings@ecolo.be, jean.francois.istasse@skynet.be, zakia.khattabi@ecolo.be, freddy.thielemans@brucity.be, info@charlespicque.be, faouzia.hariche@brucity.be, marion.lemesre@brucity.be, Cabinet.k.lalieux@brucity.be, mohammed.jabour@lachambre.be, christophe.lacroix@lachambre.be, karine.lalieux@lachambre.be, marie.claire.lambert@lachambre.be, alain.mathot@lachambre.be, yvan.mayeur@lachambre.be, laurence.meire@lachambre.be, linda.musin@lachambre.be, ozlem.ozen@lachambre.be, andre.perpete@lachambre.be, vincent.sampaoli@lachambre.be, franco.seminara@lachambre.be, manuella.senecaut@lachambre.be, eric.thiebaut@lachambre.be, bruno.vangrootenbrulle@lachambre.be, christiane.vienne@lachambre.be, hans.bonte@dekamer.be, maya.detiege@dekamer.be, david.geerts@dekamer.be, caroline.gennez@dekamer.be, meryame.kitir@dekamer.be, renaat.landuyt@dekamer.be, rosaline.mouton@dekamer.be, karin.temmerman@dekamer.be, bruno.tobback@dekamer.be, bruno.tuybens@dekamer.be, dirk.vandermaelen@dekamer.be, ann.vanheste@dekamer.be, peter.vanvelthoven@dekamer.be, ahmed.laaouej@psmail.be, paul.magnette@charleroi.be, courrier@philippe-mahoux.be, bertin.mampaka@mampaka.be, meyrem.almaci@dekamer.be, ronny.balcaen@lachambre.be, juliette.boulet@lachambre.be, eva.brems@dekamer.be, kristof.calvo@dekamer.be, wouter.de.vriendt@dekamer.be, zoe.genot@lachambre.be, muriel.gerkens@dekamer.be, daniel.bacquelaine@lachambre.be, david.clarinval@lachambre.be, philippe.collard@lachambre.be, valerie.debue@lachambre.be, francois.dedonnea@lachambre.be, corinne.depermentier@lachambre.be, olivier.destrebecq@lachambre.be, denis.ducarme@lachambre.be, philippe.goffin@lachambre.be, luc.gustin@lachambre.be, kattrin.jadin@lachambre.be, mariechristine.marghem@lachambre.be, charles.michel@lachambre.be, valerie.caverenne@lachambre.be, veronique.bonni@lachambre.be, colette.burgeon@lachambre.be, jean-marc.delizee@lachambre.be, laurent.devin@lachambre.be, isabelle.emmery@lachambre.be, julie.fernandez@lachambre.be, andre.flahaut@lachambre.be, andre.frederic@lachambre.be, olivier.chastel@chastel.fed.be, info@wathelet.fed.be, courard@minsoc.fed.be, info@servais.belgium.be, info.maggiedeblock@ibz.fgov.be, info@deconinck.belgium.be, jenne.depotter@dekamer.be, roel.deseyn@dekamer.be, carl.devlies@dekamer.be, leen.dierick@dekamer.be, gerald.kindermans@dekamer.be, nahima.lanjri@dekamer.be, nathalie.muylle@dekamer.be, gerda.mylle@dekamer.be, bercy.slegers@dekamer.be, raf.terwingen@dekamer.be, steven.vanackere@dekamer.be, jef.vandenbergh@dekamer.be, liesbeth.vanderauwera@dekamer.be, nik.vangool@dekamer.be, stefaan.vercamer@dekamer.be, kristof.waterschoot@dekamer.be, josy.arens@lachambre.be, christophe.bastin@lachambre.be, christian.brotcorne@lachambre.be, georges.dallemagne@lachambre.be, benoit.dreze@lachambre.be, catherine.fonck@lachambre.be, joseph.george@lachambre.be, benoit.lutgen@lachambre.be, jeanne.nyanga-lumbala@lachambre.be,
Gepubliceerd door Isabelle Marchal om 07:38 Verzenden per e-mail Blog Dit! Delen op Twitter en facebook